مهندسی و تکنولوژی

تفاوت بین علم، مهندسی و تکنولوژی همیشه شفاف نیست. علم دانش سیستماتیک از دنیای فیزیکی یا مادی است که از طریق مشاهده و آزمایش به دست می آید. تکنولوژی ها اغلب محصولات انحصاری علم نیستند زیرا باید پیش نیاز هایی مانند مطلوبیت، کاربرد پذیری و ایمنی را نیز برطرف کنند.

مهندسی و تکنولوژی

مهندسی، فرآیند هدف محور طراحی و ساخت ابزار و سیستم ها به منظور بهره برداری از پدیده های طبیعی برای استفاده کاربردی انسان است که اغلب، از نتایج و روش های علمی استفاده می کند. توسعه تکنولوژی از زمینه های مختلفی از دانش از قبیل علم، مهندسی و دانش های ریاضی، زبانی و تاریخی استفاده می کند تا بتوان نتایجی کاربردی فراوانی به دست بیاورد.

تکنولوژی اغلب پیامد علم و مهندسی به شمار می رود. این در حالی است که تکنولوژی به عنوان یک فعالیت انسانی، از هر دو زمینه علم و مهندسی قدمت بیشتری دارد. برای مثال، علم ممکن است جریان الکترون ها در مواد رسانا را از طریق استفاده از ابزار ها و دانش فعلی مورد بررسی قرار دهد. این دانش جدید ممکن است توسط مهندسان برای ساخت ابزار ها و ماشین های جدید مانند مواد نیمه رسانا، کامپیوتر ها و سایر شکل های تکنولوژی های پیشرفته مورد استفاده قرار بگیرد. از این نظر، هم دانشمندان و هم مهندسان را می توان به عنوان افرادی که با تکنولوژی سروکار دارند در نظر گرفت. این سه اغلب به عنوان یک زمینه برای اهداف تحقیقاتی و ارجاع در نظر گرفته می شوند.

به طور مشخص، روابط دقیق بین علم و تکنولوژی توسط دانشمندان، تاریخ دانان و سیاست گذاران اواخر قرن بیستم مورد بحث و گفتگو قرار گرفته است. بخشی از علت این کار این است که چنین بحث و گفتگو هایی می تواند کمک های مالی به علوم پایه و علوم کاربردی را اطلاع رسانی کند. برای مثال، بلافاصله پس از پایان جنگ جهانی دوم، در ایالات متحده این دیدگاه به صورت گسترده وجود داشت که تکنولوژی به طور ساده علم کاربردی  است و اختصاص مبلغی به عنوان بودجه برای علوم پایه، منجر به بهره برداری از نتایج تکنولوژیکی در زمان مناسب خواهد شد.

 تفسیر فلسفه ها را می توان به صورت کامل در رساله Vannevar Bush در زمینه سیاست گذاری علمی پس از جنگ با نام علم، جبهه بی پایان مشاهده کرد. در یکی از این رساله ها نوشته شده که محصولات جدید، صنایع جدید و شغل های بیشتر به گسترش پیوسته دانش قوانین طبیعت نیاز دارند. این دانش ضروری و جدید را تنها می توان از طریق تحقیق بر روی علوم پایه به دست آورد. با این حال، در اواخر دهه ۶۰ میلادی، این دیدگاه به طور مستقیم مورد حمله قرار گرفت که منجر به انجام اقداماتی برای تامین مالی علم برای کارهایی با اهداف مشخص شد. این مسئله همچنان مورد بحث است اما بیشتر تحلیل گران با این مدل که تکنولوژی نتیجه تحقیق علمی است مخالف هستند.